Aankomst
Door: Esthervanduinen
Blijf op de hoogte en volg Esther
03 September 2011 | Turkije, Istanbul
Al met al was de hele reis naar mijn slaapplek een heel avontuur maar na een vlucht van 3,5 uur ben ik veilig aangekomen in Istanbul. Hiervoor heb ik nog ongeveer 3 uur alleen over schiphol gelopen omdat het vliegtuig een halfuur vertraging had, en ik al aan de vroege kant was. Zo ben ik erachter komen dat alleen reizen maar helemaal niks is voor mij! Namelijk behoorlijk saai… Maar hoort er allemaal bij denk ik.
Toen ik aankwam werd ik hartelijk ontvangen door mijn contactpersoon, een meisje van 21 die aan haar tweede jaar geneeskunde begint, en twee Egyptische jongens die ook aan de uitwisseling meedoen. Vervolgens wilden we met de taxi naar onze slaapplek gaan, alleen was er niet genoeg ruimte voor alle bagage. We hebben ongeveer drie kwartier gewacht op een tweede taxi om ons weg te brengen, en ondertussen legde mijn contactpersoon en de jongens uit wat ze gingen doen, in welk jaar van de studie ze zaten, dat de groep bestaat uit veel mensen met een Arabische achtergrond, dat we maandag zouden beginnen aan de stage en waar we zouden verblijven. Toen de tweede taxi er was begonnen we aan een lange lange spannende rit…. De taxichauffeurs reden niet als legale taxi’s maar het was zo veel goedkoper, ze reden als maniakken (tussen 2 auto’s doorrijden als een motor, over de vluchtstrook rijden en bij een verkeerd genomen afslag gewoon achteruit rijden en de snelweg weer op gaan) en de taxi waar ik en de contactpersoon in zaten zijn nog aangehouden door de politie omdat we ergens de verkeerde richting reden. Na een uur vol spanning, afwachtend of we wel verder mochten rijden kwamen we dan aan op de universiteit, waar wij op de campus zouden slapen. Wel was het zo dat ik ergens anders sliep dan de jongens (ja veel is hier gescheiden en we mogen elkaars gebouwen niet in!), en zij mijn koffer in hun auto hadden, want ja, we gingen toch allemaal naar dezelfde universiteit. Dus uiteindelijk, na ongeveer 3 uur doodsangsten uit te hebben gestaan was ik dan in mijn kamer met al mijn bagage.
Hier ontmoette ik mijn kamergenootje waar ik de aankomende 4 weken de kamer mee zal delen. Een Duits meisje van 25 die een stuk meer ervaring heeft dan ik. Ze is vaker alleen wezen reizen, was al een paar dagen eerder in Istanbul en heeft een Turkse vriend, dus ik kan veel van haar opsteken. Ook is het een aardig en vrolijk meisje, prima gezelschap dus :) Ze is in veel dingen wel anders dan ik, maar goed het is beter dan helemaal alleen of met een chagrijnig meisje op de kamer!
De kamer is ook goed, lekker ruim, met twee bureaus, twee éénpersoonsbedden, twee kledingkasten en een oké badkamer. Verder is de universiteit(campus) groot, een gemeenschap op zich. Er is een zwembad, sportschool, bank, kantine, sociale ruimte en uiteraard zijn er collegezalen etc. aanwezig. Dit zal ik aankomende dagen vast wel een keer uitzoeken en verkennen. Na de kennismaking zijn we snel gaan uitpakken en gaan slapen, het was immers al rond 1 uur en de dag erna zouden we om 11 uur de rest ontmoeten.
Vanochtend heb ik dus de rest van de groep ontmoet en inderdaad er zitten veel gekleurde jongens tussen. De groep bestaat uit ongeveer 12 mensen, waarvan ik en mijn kamergenoot op het moment de enige meiden zijn. De jongens komen uit Egype, Pakistan, Jordanië en nog wat landen die ik alweer vergeten ben… Ook zijn de meeste allemaal een stuk ouder dan ik, 22 tot en met 25 jaar. De jongens hebben allemaal een Arabische achtergrond en kunnen dus Arabisch met elkaar praten, wat in het begin wel lastig was. Maar al snel spraken we meer in het Engels en leerde ik ze beter kennen. Morgenavond komt er nog een Grieks meisje en een Spaanse jongen bij, dus hebben we wat meer Europeanen in de groep :)
Na de kennismaking zijn we wezen eten, hebben we praktische zaken geregeld zoals simkaarten en buskaarten en zijn we de rivier de Bosporus overgestoken. Deze rivier scheidt Istanbul in een Europees (toeristisch en zeer modern) en een Aziatisch (waar onze universiteitscampus en ziekenhuis is) gedeelte. In het Europese gedeelte hebben we vervolgens een moskee bezocht, de grote bazaar (een overdekte grote markt met allerlei Turkse spullen, kleding, sierraden, eten/snoep/"Turkish delight" en kruiden/specerijen) bezocht, wat rond gelopen en heb ik voor het eerst waterpijp gerookt. Al met al een goede eerste dag met veel nieuwe woordenkennis, veel nieuwe kennismakingen en heeeeel veel indrukken! Zo is alles hier supersuper goedkoop, was het bijzonder om de moskee in te gaan zonder schoenen, met hoofddoek en een lange rok aan, en snap ik geen barst van de taal. Echt heel anders dan Europa, waar ik in Italië en Griekenland nog wel iets begrijp….. hier snap ik niks! Het is dus maar goed veel mensen in de groep wat beter voorbereid zijn en een Arabische achtergrond hebben. Ik laat alles maar over me heen komen en volg iedereen wel. Na een paar weken doe ik vast allemaal fluitend zelf.
Morgen zijn we nog “vrij” en gaan we naar de Princess Islands, een paar eilandjes aan de kust van het Arabische gedeelte van Istanbul. Hopelijk kunnen we daar een beetje relaxen en op het strand liggen, voordat maandag het echte werk in het ziekenhuis begint… Maar daarover een volgende keer!...
Toen ik aankwam werd ik hartelijk ontvangen door mijn contactpersoon, een meisje van 21 die aan haar tweede jaar geneeskunde begint, en twee Egyptische jongens die ook aan de uitwisseling meedoen. Vervolgens wilden we met de taxi naar onze slaapplek gaan, alleen was er niet genoeg ruimte voor alle bagage. We hebben ongeveer drie kwartier gewacht op een tweede taxi om ons weg te brengen, en ondertussen legde mijn contactpersoon en de jongens uit wat ze gingen doen, in welk jaar van de studie ze zaten, dat de groep bestaat uit veel mensen met een Arabische achtergrond, dat we maandag zouden beginnen aan de stage en waar we zouden verblijven. Toen de tweede taxi er was begonnen we aan een lange lange spannende rit…. De taxichauffeurs reden niet als legale taxi’s maar het was zo veel goedkoper, ze reden als maniakken (tussen 2 auto’s doorrijden als een motor, over de vluchtstrook rijden en bij een verkeerd genomen afslag gewoon achteruit rijden en de snelweg weer op gaan) en de taxi waar ik en de contactpersoon in zaten zijn nog aangehouden door de politie omdat we ergens de verkeerde richting reden. Na een uur vol spanning, afwachtend of we wel verder mochten rijden kwamen we dan aan op de universiteit, waar wij op de campus zouden slapen. Wel was het zo dat ik ergens anders sliep dan de jongens (ja veel is hier gescheiden en we mogen elkaars gebouwen niet in!), en zij mijn koffer in hun auto hadden, want ja, we gingen toch allemaal naar dezelfde universiteit. Dus uiteindelijk, na ongeveer 3 uur doodsangsten uit te hebben gestaan was ik dan in mijn kamer met al mijn bagage.
Hier ontmoette ik mijn kamergenootje waar ik de aankomende 4 weken de kamer mee zal delen. Een Duits meisje van 25 die een stuk meer ervaring heeft dan ik. Ze is vaker alleen wezen reizen, was al een paar dagen eerder in Istanbul en heeft een Turkse vriend, dus ik kan veel van haar opsteken. Ook is het een aardig en vrolijk meisje, prima gezelschap dus :) Ze is in veel dingen wel anders dan ik, maar goed het is beter dan helemaal alleen of met een chagrijnig meisje op de kamer!
De kamer is ook goed, lekker ruim, met twee bureaus, twee éénpersoonsbedden, twee kledingkasten en een oké badkamer. Verder is de universiteit(campus) groot, een gemeenschap op zich. Er is een zwembad, sportschool, bank, kantine, sociale ruimte en uiteraard zijn er collegezalen etc. aanwezig. Dit zal ik aankomende dagen vast wel een keer uitzoeken en verkennen. Na de kennismaking zijn we snel gaan uitpakken en gaan slapen, het was immers al rond 1 uur en de dag erna zouden we om 11 uur de rest ontmoeten.
Vanochtend heb ik dus de rest van de groep ontmoet en inderdaad er zitten veel gekleurde jongens tussen. De groep bestaat uit ongeveer 12 mensen, waarvan ik en mijn kamergenoot op het moment de enige meiden zijn. De jongens komen uit Egype, Pakistan, Jordanië en nog wat landen die ik alweer vergeten ben… Ook zijn de meeste allemaal een stuk ouder dan ik, 22 tot en met 25 jaar. De jongens hebben allemaal een Arabische achtergrond en kunnen dus Arabisch met elkaar praten, wat in het begin wel lastig was. Maar al snel spraken we meer in het Engels en leerde ik ze beter kennen. Morgenavond komt er nog een Grieks meisje en een Spaanse jongen bij, dus hebben we wat meer Europeanen in de groep :)
Na de kennismaking zijn we wezen eten, hebben we praktische zaken geregeld zoals simkaarten en buskaarten en zijn we de rivier de Bosporus overgestoken. Deze rivier scheidt Istanbul in een Europees (toeristisch en zeer modern) en een Aziatisch (waar onze universiteitscampus en ziekenhuis is) gedeelte. In het Europese gedeelte hebben we vervolgens een moskee bezocht, de grote bazaar (een overdekte grote markt met allerlei Turkse spullen, kleding, sierraden, eten/snoep/"Turkish delight" en kruiden/specerijen) bezocht, wat rond gelopen en heb ik voor het eerst waterpijp gerookt. Al met al een goede eerste dag met veel nieuwe woordenkennis, veel nieuwe kennismakingen en heeeeel veel indrukken! Zo is alles hier supersuper goedkoop, was het bijzonder om de moskee in te gaan zonder schoenen, met hoofddoek en een lange rok aan, en snap ik geen barst van de taal. Echt heel anders dan Europa, waar ik in Italië en Griekenland nog wel iets begrijp….. hier snap ik niks! Het is dus maar goed veel mensen in de groep wat beter voorbereid zijn en een Arabische achtergrond hebben. Ik laat alles maar over me heen komen en volg iedereen wel. Na een paar weken doe ik vast allemaal fluitend zelf.
Morgen zijn we nog “vrij” en gaan we naar de Princess Islands, een paar eilandjes aan de kust van het Arabische gedeelte van Istanbul. Hopelijk kunnen we daar een beetje relaxen en op het strand liggen, voordat maandag het echte werk in het ziekenhuis begint… Maar daarover een volgende keer!...
-
04 September 2011 - 08:35
Mama:
wat een leuke foto's Es. de waterpijp, ja wat zal ik daar van zeggen. een fijne dag vandaag. ik ga koken voor de daklozen, nou meer wijn drinken met de meiden dan echt wat doen. gewoon gezellig dus. dikke kus -
04 September 2011 - 08:38
Mama:
ik zit nu echt pas goed naar die foto's te kijken. ze zijn super, helemaal waar je verkleed op staat. Je zou zo een moslim meisje kunnen zijn. En met die roze hoed op. helemaal geweldig. -
04 September 2011 - 08:44
Tamara:
Hee schoonzusje! Wat schrijf je leuk!! Super om zo lekker op de hoogte te blijven van wat je allemaal doet en meemaakt. Ik hoop dat je nog een dag lekker op het strand hebt kunnen liggen. Heel veel succes en heel veel plezier daar!
Kus -
04 September 2011 - 09:51
Chéline:
Waaaah wat een scheitreis zeg! Daar zit je dan ook niet op te wachten als je het allemaal al spannend vind. Maar hé, je verhaal klinkt verder goed! Denk dat je het idd veel slechter had kunnen treffen qua kamer, campus en nieuwe kennissen :) En het is allemaal heel herkenbaar haha! Vet grappig dat ik gewoon weet waar je bent enzo :P Ook leuke foto's, ziet er goed uit :) Ik heb er vertrouwen in dat het goed komt, chick!
Dikke knuffel -
05 September 2011 - 19:35
Lianne:
hey chick!fijn dat je uiteindelijk lekker op je kamer bent terecht gekomen. zeker vervelend van de vertraging, neem bij de terugreis maar een lekker dik boek mee, je weet maar nooit ;) heel veel succes daar en blijf maar veel foto's maken!
@moeder van esther, gelukkig zit er in een waterpijp over het algemeen niet zoveel rotzooi en moet je het vaak alleen van het smaakje hebben, erg ongezond is het dus niet :P -
05 September 2011 - 19:47
Esther Van Duinen:
Haha dankje Lianne voor de uitleg over de waterpijp ;) en dan nog hea, voor alles een eerste keer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
